De Onze Lieve Vrouwekerk of H. Mariakerk in Didam kent een lange voorgeschiedenis. Van de 11e tot 12e eeuw stond er op de plek van de huidige Mariakerk een klein stenen kerkje. Van de 12e tot 14e eeuw werd dat uitgebouwd tot een romaans kerkje met een hoog gotisch priesterkoor en met een door een zadeldak afgedekt laag romaans schip en waarschijnlijk een romaanse toren. Eind 15e eeuw kreeg de kerk zijn huidige vorm met een hoge gotische toren van baksteen, bekleed met tufsteen. Tevens werd de kerk uitgebouwd als driebeukige pseudo-basiliek met kruisribgewelven zoals die nu nog te zien is. Na een verwoestende brand duurde het lang tot 1619 voor de kerk gerestaureerd werd. Van 1596 tot 1954 was de kerk in gebruik bij de Nederlands-Hervormde Gemeente. In 1954 werd de kerk verkocht aan de katholieke moederparochie Sint Martinus. Het is de enige kerk in oorspronkelijke Nederrijns-gotische stijl in Montferland.